سنجاقک زنده قابل کنترل شرکت سایبورگ ; کوچک ترین پهباد جهان

سنجاقک زنده قابل کنترل یکی از پروژه‌های جدیدی است که دانشمندان شرکت سایبورگ روی آن کار می‌کنند. در پروژه DragonflyEye یک سنجاقک زنده طوری اصلاح نژاد شده که حرکات آن قابلکنترل است. آنها امید دارند با این ایده درک بهتری از جهان پیدا کنند. با اقای مهندس همراه باشید.

با پیشرفت فنآوری هواپیماهای بدون سرنشین، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های طراحان این ربات‌های پرنده به دام انداختن و به پایین کشیدن آنها است. برای اهدافی همچون ورود به فضاهای پرازدحام و یا جاسوسی از مکان‌های امنیتی هر چه پهباد کوچک‌تر باشد بهتر است. این بار دانشمندان به حشرات رو کرده‌اند و برای درک این موضوع که چگونه موجوداتی مثل حشرات با چنین بدن کوچکی انرژی موردنیاز برای پروازهای طولانیمدت را تولید می‌کنند، درحالیکه باتری‌های هواپیماهای بدون سرنشین بهسرعت تمام می‌شوند.

یک آزمایش جدید مطالعه بر روی انرژی پرواز حشرات را دور می‌زند. در این پروژه از حشرات زنده بهعنوان پهباد استفاده می‌کنند. محققان در آزمایشگاه چارلز استارک دراپر (Charles Stark Draper Laboratory) و موسسه پزشکی هوارد هیوز (Howard Hughes Medical Institute) موجودی به نام DragonflEye را ارائه کرده است، یک سنجاقک که واقعاً مربوط به آینده است و محققان می‌توانید از راه دور او را کنترل کنند.

DragonflEye با تغییر ژنتیکی یک سنجاقک معمولی ساختهشده است. این سنجاقک با “فرمان نورونی” در نخاع حشره کنترل می‌شود این فرمان نورونی حساس به نور است. یک سازه مانند فیبر نوری در چشمان سنجاقک پالس‌های نوری را حس می‌کنند و به مغز می‌فرستند. این سنجاقک نیز حامل یک “کولهپشتی” مینیاتوری با سنسور است و برای تأمین انرژی جمع‌آوری داده‌ها یک پانل خورشیدی کوچک به آن وصل است. در تئوری، این سنجاقک قادر است توسط محققان هدایت شود و داده‌های که برای انسان مضر است از طریق سنسورهای خود از محیط جمع‌آوری کند.

این تکنولوژی هم شگفت‌انگیز و هم وحشتناک است. با دیدن این پروژه تصور استفاده از آن برای گونه‌های دیگری از حشرات و خزنده‌ها دور از ذهن نیست. و می‌توان با استفاده از ظاهر عادی حیوانات مختلف برای مقاصد جاسوسی استفاده کرد. اما از طرف دیگر حشرات شرکت سایبورگ درراه کاملاً جدیدی ما را در درک بهتر جهان کمک می‌کنند. به کمک این حشرات انسان جرئت می‌کند به فضاهایی وارد شود که پیش‌ازاین هرگز نمی‌توانست برود. پتانسیل این پروژه بسیار سرسام‌آور است و دانشمندان در حال حاضر تنها تا آنجا پیشرفته‌اند که می‌توانند سنجاقک را در یک خط مستقیم به پرواز درآورند.