روش cnc در دهه ۴۰ میلادی پدید آمد و ادامه‌دهنده روش دستگاههای nc (کنترل رقمی) بود.
از ان‌سی در جنگ جهانی دوم برای تولید جنگ‌افزار و پیچ‌ها استفاده زیادی می‌شد.
CNCها ماشینهای ابزار مدرن و رباتهای خودکار پیشرفته ای هستند که از کامپیوتر بعنوان بخش اساسی کنترل کننده آنها استفاده می شود.
کامپیوترها در حال حاضر یکی از اجزاء اصلی برای اتوماتیک کردن دستگاهها هستند
و می توانند دستگاههای مختلفی مانند ماشین های ابزار , جوش و برش با لیزر را کنترل کنند.
در مقایسه با ماشین ابزار معمولی ،cnc جانشین کارهای دستی اپراتور می شود.
در ماشینکاری معمولی با هدایت ابزار برنده در طول قطعه کار توسط یک چرخ دستی،
قطعه کار براده برداری می شود که این چرخ دستی توسط اپراتور کنترل می گردد.
به عبارت دیگر برش محدوده جسم توسط یک اپراتور ماهر بوسیله کنترل چشمی انجام می گیرد.
ولی در ماشین CNC کلیه عملیات لازم در یک برنامه گنجانده می شود که بتواند با حداقل نیاز به ورودهای بعدی نتیجه لازم را بگیرد .
تاریخچه ماشین های کنترل عددی:
ابداع کنترل عددی در سال ۱۹۵۲ فصل جدیدی را در امر اتوماسیون گشود.
بعد از جنگ جهانی دوم نیروی هوایی آمریکا احساس کرد نیاز به تولید قطعات پیچیده و دقیق هواپیما دارد که ساخت آنها با ماشینهای ابزار معمولی مشکل است .
اولین قدمها در راه توسعه یک ماشین ابزار مناسب در کمپانی Parsons در ایالت میشیگان برداشته شد(۱۹۴۷) و در آزمایشگاه سرو مکانیزم انستیتو تکنولوژی ماساچوست MIT کامل شد (۱۹۴۹) ،
در سال ۱۹۵۲ ساخت یک فرز با کنترل اتوماتیک سه محور انجام پذیرفت.
سیستم کنترلر NC بر اساس اصول کامپیوترهای دیجیتالی می باشد که در آن زمان یک تکنولوژی پیشرفته محسوب می شد.
توسعه منطقی NC کنترلهای عددی کامپیوتری CNC بود که در آن یک کامپیوتر بعنوان بخش اصلی سیستم کنترلر انجام وظیفه می کند.
رباتهای صنعتی همزمان با سیستمهای CNC توسعه یافتند
و اولین ربات تجارتی در سال ۱۹۶۱ ساخته شد اما تا اواخر دهه ۷۰ نقش مهمی را در تولید بازی نکردند.
تفاوت سیستم های nc با cnc :
رشد فرآیند خودکار شدن تولید نیاز به ماشین هایی که با کامپیوتر کنترل می شوند را افزایش داد و منجر به توسعه ماشین های NC تحت عنوانCNC گردید.
سیستمهای NC از سخت افزار الکترونیکی بر پایه تکنولوژی مدارهای دیجیتالی استفاده می کردند.
CNC یک مینی کامپیوتر یا میکرو کامپیوتر را برای کنترل ماشین ابزار بکار می گیرد
و تا حد امکان مدارهای سخت افزار اضافی را در واحد کنترل حذف می کند.
گرایش از NC بر پایه سخت افزار به CNC مبتنی بر نرم افزار انعطاف پذیری
سیستم را افزایش داد و امکان تصحیح برنامه ها را در حین استفاده فراهم ساخت.
نگاه کلی به G cod ها :
کنترلر های مختلفی برای دستگاه های CNC موجود میباشد
مانند فانوک ،هایدن هاین، زیمنس فاگورو، میتسوبیشی و…
زیمنس و هایدن هاین از مارک هایی می باشند که در ایران فراوان استفاده می شوند
تفاوت های اینها به چگونه است منطق در یافت اطلاعات بصورت کد هائی می باشد که با G شروع می شوند.
۲ نوع کد وجود دارد:
۱- کدهای عمومی:
به عنوان مثال کد G01 حرکت خطی است G02 و G03
حرکت دورانی می باشند و G90 نوع مختصات را از نظر مطلق بودن یا نسبی بودن مشخص می نماید.
۲- کدهای خاص: با توجه به نوع کنترلر شاید شماره کد فرق نماید.
به عنوان مثال G20 در زیمنس منظور انتخاب سیستم اندازه گیری متریک می باشد
ولی این در هایدن هاین کد G70 این کار را امجام میدهد پس همانطور که گفته شد آموزش کدها باید با توجه به نوع کنترلر صورت گیرد
ساده ترین کد،کد G01 می باشد
مثلا در خط فرمان دستگاه تراش تایپ می شود
.G01 X20 Y34 Z30 F10 S100 M7
دستگاه ابزار را به این نقطه ،با سرعت ۱۰ با هر واحد از پیش تعیین شده با سرعت اسپیندل هزار و…می برد
در بعضی موارد دستگاه می تواند مختصات را به صورت قطبی نیز دریافت کند.
کدهای جانبی مانند M و S کارهای جانبی مانند روشن کردن پمپ ماده خنک کننده ، مشخص کردن سرعت و چگونه زیر گروه کاری انتخاب می شود
مثلا برنامه ای نوشته شود که دستگاه باید به نقاط مختلف برود و بعد از انجام عملیات در ان محل یک عمل با یک گروه عمل خاص را تکرار کند.
